KunstVaarRoute 2022
Vanaf 2003 werd om de twee jaar, in samenwerking met Kunst in Amersfoort (KIA), een KunstVaarRoute (KVR) georganiseerd. Om verschillende redenen kwam in 2019 een eind aan deze samenwerking. In dat jaar dus geen KVR. In 2021 vierde Waterlijn zijn zilveren jubileum en besloot dat één van de feestelijkheden een KVR moest worden die Waterlijn zelf zou organiseren. Kunstenaars werden aangetrokken, het thema werd ‘Droom van Zilver’ en kunstenaars gingen aan de slag.
Helaas, vanwege corona kon de KVR in 2021 niet doorgaan. Een droom aan duigen. Achter de schermen werd echter doorgewerkt om deze KVR in 2022 toch doorgang te laten vinden. En dat is gelukt. Met veel inspanning van vele vrijwilligers kunt u deze zomer genieten van een prachtige KVR.
Een vaart kost € 8,50 en na afloop wordt u een boekje met informatie over de kunstwerken uitgereikt. U kunt uw kaartje kopen in onze winkel, of online.
De route wordt wekelijks gevaren van 24 april tot en met 30 september, op de onderstaande dagen en tijden:
Donderdag 11.00 uur en 17.00 uur. Vrijdag 11.00 uur. Zaterdag 12.00 uur en 17.00 uur. Zondag 12.00 uur
Op bijgaande plattegrond ziet u waar u de kunstwerken kunt vinden.
Onder leest u meer over de kunstwerken en de kunstenaars.
Adriana Nichting
Plek 1: Op de kade bij fietsenstalling van Waterlijn
Adriana Nichting studeerde aan de Rietveld-academie in Amsterdam, ze deed studiereizen en workshops ICT, 3D-printing en schrijf- en interviewtechnieken. Vanaf 1975 combineerde ze een baan in het onderwijs met eigen beeldend werk. Nu ze met pensioen is heeft ze alle tijd voor de kunst.
‘Ik ben geen hakker, maar een bouwer. Dat is een andere manier van denken/kijken/werken: ik werk van binnen naar buiten, niet van buiten naar binnen. Ik ben een keramiste en lid van de NVK Keramiek. Ik werk met klei, en soms met was, aangevuld met hout, glas, ijzer, perspex en dergelijke. Ik wil iets unieks maken dat tevens universeel is. Het streven is verwondering op te roepen.’
Voor de KVR maakt Adriana een mensfiguur zittend op de kademuur die peinzend voor zich uit kijkt, dromend van….. Dat mag iedereen zelf invullen. Schuin boven de mensfiguur hangt een zilverkleurige maan. Het is nacht: de tijd om te dromen over toen, over nu en over straks. Over alles wat was, is en nog gaat komen. Een droom van zilver nu. Een droom van goud straks?
Adriana woont en werkt in Amersfoort. Website: https://www.adriananichting.nl
Pleun Moons
Plek 2: Onder de overkluizing
Pleun Moons studeerde in 2019 af als autonoom beeldend kunstenaar van Maastricht Institute of Arts. Momenteel volgt ze een minor Kunst en Humanistiek in een voormalig klooster in Zuid-Limburg. Sinds maart 2020 heeft de tuin zich ontwikkeld tot een belangrijk motief in haar werk. De manier waarop natuur en cultuur elkaar ontmoeten in het tuinieren maakt dat de tuin fungeert als metafoor voor onze relatie tot de natuur. De tuin als paradijs is onlosmakelijk verbonden met ons menszijn en het bestaan van cultuur. Het is een plek van schoonheid, ontspanning, ontsnapping en hoop, en waar tegelijkertijd de geest en het lichaam bijeen komen.
Het thema van de Kunstvaarroute ‘Een Droom van Zilver’ riep voor Pleun meteen, en in de eerste plaats, een beeld van water op; als een zilveren lijn in het landschap. In dit geval zelfs als een cirkel; een Ouroborus van het water in Amersfoort. En water heeft zoveel facetten: de stroom van de rivier, het getij en de connectie met de maan, het spiegelende & reflecterende effect van het oppervlak (op het verleden?) en de onbekende diepte en duisternis, een eerste levensbehoefte. Pleun ziet het water voor zich als een zilveren lijn door het landschap, constant maar nooit hetzelfde.
Pleun woont en werkt in Valkenburg. Website: https://pleunmoons.com
Vathorstcollege
Plek 3: Zuidsingel t.o.v. Muurhuizen 21
Dit werk wordt gemaakt op het Vathorst College, door leerlingen van verschillende klassen. Deze leerlingen maken niet één werk, maar laten elke maand een nieuw werk zien, Vijf werken in vijf maanden. Op het doek komt een foto van een werk. Nog waarschijnlijker, een compositie van een paar werken. De ene groep schildert kleurige dromen met zilveren accenten, de andere groepjes maken ruimtelijke werken van zilver (aluminiumfolie) waarin ze hun dromen verbeelden.
Het wordt een wisselkunstwerk. Dat houdt in dat elke maand een ander kunstwerk van een andere groep tentoongesteld wordt.
Linda Verkaaik
Plek 4: Korte Gracht tegenover de Kloostertuin
Linda Verkaaik volgde haar opleiding aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Utrecht en vervolgens aan de Rijksacademie te Amsterdam. Wars van modes, ontwikkelde Linda Verkaaik een heel eigen, expressieve stijl. Op een haast schilderachtige manier verweeft ze metaal, glas en mozaïek tot ruimtelijke beelden die de kijker omhullen of verheffen. Kleur en ornament zijn niet weg te denken in haar objecten. Naast de landschappelijke projecten die zij bijvoorbeeld in het kader van het Oerolfestival (Terschelling) uitvoerde zijn haar blijvende monumentale creaties op vele plaatsen in Nederland te zien.
Van kleine bronzen medailles, tot grote meubels in de openbare ruimte. Van landart tot film en lichtprojecties. Ze is altijd op zoek naar manieren om verbinding te maken tussen materialen, vaardigheden, mensen en de manier hoe de natuur zich manifesteert in het werk.
Voor Linda is de zilveren droom een ideaalbeeld, een fee, een engel. Haar beeld is een slapende man die gewekt wordt door een engel: een illusie. Eromheen de wijzen uit oost (zwijgen) en west (discussie), die het wel en wee van de vaarroute in de afgelopen 25 jaar verbeelden.
De beelden zijn van verzinkt staal dus grijsachtig zilver.
Linda woont en werkt in Nijkerk. Website: https://www.lindaverkaaik.nl
Leo Dooren
Plek 5: Plantsoen Oost 2, ter hoogte van Monnikendam
Leo Dooren werd geboren in Rhodesië (Zimbabwe), is in zijn achtste levensjaar geëmigreerd naar Nederland; een kunstenaar met Afrikaanse “roots”.
Na zijn studie werktuigbouwkunde werkte hij enkele jaren als ingenieur. Op zijn negentwintigste sloeg hij een ander pad in. Na een studie tandheelkunde en het runnen van zijn eigen tandartsenpraktijk ging het roer na twintig jaar nogmaals om. Sinds 2015 richt hij zich hoofdzakelijk op zijn kunstzinnige passie. Leo is in 2021 afgestudeerd aan de Kunstacademie in Haarlem. Zijn werk omvat een breed palet aan schilder- en tekenwerk, maar ook installaties en beelden.
Het thema van deze expositie is Droom van Zilver. De olifant staat symbool voor kracht, hulpvaardigheid , wijsheid , trouw, geduld, geluk, mentale kracht en ontwaken, ouderzorg, gezelschap, loyaliteit en gemeenschap. Hiermee is er een zekere relatie tussen Zilver en de Olifant. Voor Leo is de olifant een symbool voor wat de mens in de basis wezenlijk is. Met deze installatie wil hij de kijker dwingen om, vanuit een ogenschijnlijke abstracte chaos, een moment van herkenning te ervaren door de olifant te zien en dan ontwaakt met het bewust worden van de mooie eigenschappen die ook aanwezig zijn in de mens.
Leo woont en werkt in Haarlem en heeft daar sinds drie jaar een pop-up galerie “BHAMD”, samen met nog vier kunstenaars. Zie website: www.leodooren.com
Harm Bruggenwert
Plek 6: Zuidsingel, in de tuin van Ping Media
In 2013 begon Harm Bruggenwert aan de Nieuwe Akademie Utrecht (deeltijd kunstacademie voor volwassenen). Hij studeerde af in 2018 en sinds die tijd combineert hij zijn fulltime baan als bioproces technician bij het farmaceutisch bedrijf MSD, met het maken van beeldend werk al dan niet in opdracht.
De beelden zijn een verbeelding van de menselijke emoties, zijn persoonlijke gedachten en of gebeurtenissen die hij heeft mee gemaakt. Zijn beelden zijn opgebouwd uit een combinatie van figuratieve vormen, meestal delen van het menselijke lichaam, met andere soms geometrische vormen.
De beweegreden om het thema ‘Droom van zilver’ te visualiseren tot een buste, komt voort uit de vraag: wat het zou kunnen betekenen als je van zilver droomt? Bij het zoeken naar een antwoord op deze vraag kwam Harm uit bij droom-psycholoog Carl Jung.
Zijn uitleg is dat het zilver gerelateerd is aan je geest en de gevechten voor harmonie en geluk in je leven. Het zilver in dromen symboliseert ook je intuïtie, vrouwelijke kant, rechtvaardigheid, zuiverheid, eigenwaarde en maan. Je bent op zoek naar rechtvaardigheid, of je wacht op rechtvaardigheid. Houd je van jezelf? Ben je trots op wie je bent geworden? Zo niet, je zou trots op je zelf moeten zijn omdat je verbazingwekkend bent. Je gebrek aan zelfvertrouwen en slecht zelfbeeld weerhoudt je ervan grotere dingen te doen en het beste uit je leven en jezelf te halen. Het zilver in dromen staat ook symbool voor beschermende energie.
Harm woont en werkt in Groessen, een dorpje tussen Arnhem en Zevenaar. Zie ook website: https://harmbruggenwert.com
Anne Thoss
Plek 7: Zuidsingel, tuin Deviant
Anne Thoss is autodidact en freelance artiest sinds 1996. In 2016 won zij de kunstprijs van de stad Emmerich (Art’Pu: l’art fair), In 2018 werd ze tweede bij De Publieksprijs Revierkunst Zeche Ewald Herten. Ook in 2021 won ze diverse prijzen. Ze heeft solo- en groepstentoonstellingen en is aanwezig op kunstbeurzen in Duitsland, Nederland, Italië en België.
Dromen van zilver is zo oud als de mensheid. Anne maakte bijna driehonderd beeldjes van mensen. In haar werk wordt de droom gedroomd door tweederangs burgers. Door diegenen die in een crisis of noodsituatie verkeren en hopen op een zilveren rand aan de horizon. Door diegenen die achterblijven of die zich achter gelaten voelen, die iets hebben verloren of vanaf het begin verloren waren.
Anne ziet het als haar artistieke taak om moeilijke kwesties op een visuele manier op te pakken en daarin te bemiddelen. Haar werk geeft stof tot nadenken.
Deze dromen omvatten niet alleen het materiele, maar gaan veel verder. In het westen komt de droom vaak tot uiting in het materiële, in vele andere landen van de wereld staat de droom voor het verlangen deel te nemen aan een wereld zonder nood, lijden, ellende of ontbering.
De werken bieden ons een vorm, waarin de esthetiek van de voorstelling de impact van onderwerpen milder maakt, zonder die naar de achtergrond te verdringen. Ze vormen stof tot nadenken en provoceren degenen die dat niet willen. Gegoten hars conserveert het thema symbolisch en maakt het hierdoor tegelijkertijd ‘bevroren’ en transparant. De installaties getuigen van een individuele en sociale verantwoordelijkheid. Haar beeldvorming dwingt te ontmoeten – over de grenzen heen, om te verbinden door inzichten, met respect en menselijkheid.
Anne woont in Kleve, Duitsland. Ze heeft een atelier in Kleve, maar ze werkt ook in Nederland in haar atelier in Delft. Website: https://www.annethoss.de
Hannah Blom
Plek 8: In de tuin van Zuidsingel 1, bij de tweelingboom
Hannah Blom maakt beelden die verrassen, prikkelen, zoeken en spelen. Zowel figuratief als abstract wordt er gezocht naar een spannende en niet voor de hand liggende vormentaal. Lassend, lijmend, naaiend, knopend zoekt zij haar weg de ruimte in. Soms naar model, soms naar aanleiding van een opdracht, soms vrij werkend zoekt zij een weg die de vanzelfsprekendheid achter zich laat. Ook nadat een beeld klaar is moet het vragen oproepen, een open ruimte creëren voor de waarnemer. Ruimte om te spelen en mee te spelen.
Daarnaast is Hannah Docent Hedendaagse Kunst aan de Vrije Academie Beeldende Kunst (VABK), Haar atelier is gelegen aan de rand van industrieterrein de Isselt, in Amersfoort. Het heeft een fantastisch uitzicht op een bosrand met daarachter weilanden. Hannah maakt er eigen werk, werkt er met groepen en geef er les.
Een zilveren jubileum staat voor 25 jaar trouwe dienst. In voor en tegenspoed. Zilver staat voor spiegeling, reflectie. Hannah heeft een follie gemaakt, een huisje van zilvergrijs dat het water en de lucht weerspiegelt. Iedereen droomt van zijn eigen plekje op deze wereld. Een follie is een droomhuisje dat je iedereen toewenst. Waar tijd is voor nadenken, reflectie, mijmeringen over de goede dingen van het leven. De vlag hangt uit! Welkom!
Hannah woont en werkt in Amersfoort. Zie website www.hannahblom.nl
Paula v Middelaar
Plek 9: Westsingel in de tuin van Breestraat 32
Paula van Middelaar studeerde aan de Nieuwe Academie in Utrecht tussen 2011 en 2016.
Paula maakt over het algemeen grote sculpturen. Hoewel zij ruw ogen, zijn ze tot in de kleinste details uitgewerkt. Paula combineert verschillende materialen, zoals betongaas, pur schuim, karton of verf uit spuitbussen. Zij werkt vanuit een idee, maar een gevonden object kan ook zomaar het begin zijn van een sculptuur. De opgebouwde sculpturen lijken bijna om te vallen of zelfs in te storten. Deze fragiele balans vormt een mooi contrast met de aardse en bijna grimmige uitstraling van haar werk. Het roept vragen op, die niet eenduidig zijn te beantwoorden.
Toen ze gevraagd werd voor deze KunstVaarRoute dacht Paula meteen aan alle vuilnis in de grachten. Samen met de vuilnisdienst haalde zij het materiaal voor haar kunstwerk uit de gracht. Tuinafval, fietsen, volle blikken bier, volle flessen wijn, zelfs maaltijden haalde zij uit het water. Dat is, zowel voor het milieu als voor de eigenaar heel jammer.
Paula hoopt dat mensen, na het zien van haar kunstwerk bewuster met het milieu omgaan en zich realiseren wat er gebeurt wanneer er iets in de gracht terecht komt, ongeacht of dit bewust of onbewust gebeurt.
Daarnaast lijkt het haar leuk wanneer er een vogel een nestje maakt op de vlonder. Paula’s droom is dat de grachten van Amersfoort vrij van vuil worden. Hopelijk komt haar droom uit.
Paula woont Hoogland en werkt in Hooglanderveen. Ook werkt ze graag op locatie om het kunstwerk zo op de locatie af te stemmen dat het één geheel wordt. Zie ook website: https://www.paulavanmiddelaar.nl
Lisa Bast
Plek 10: Breestraat 52
Lisa Bast is in 2020 afgestudeerd aan de Hogeschool van de Kunsten Utrecht, Spatial Design. Lisa is iemand met een goed inlevingsvermogen en een grote innerlijke belevingswereld; essentiële eigenschappen tijdens het ontwerpproces. Hiermee en met een goede dosis nieuwsgierigheid en intuïtie gaat ze persoonlijke vraagstukken uit de directe omgeving aan.
In de zoektocht naar het creëren van een groter maatschappelijk bewustzijn laat Lisa ervaren wat zingeving kan betekenen voor het ontstaan van een holistische wereld.Lisa werkt als ruimtelijk kunstenaar met minimalistische vormen, licht, rauwe materialen waarbij de dagelijkse omgeving dient als een oneindige bron vol inspiratie. Wat voor anderen heel normaal lijkt, ziet Lisa als waardevol.
Droom van Zilver neemt haar mee naar 1953, waar de groep kunstenaars van de ‘ZERO movement’ na een tijd van verstilling de ruimte voelde voor een nieuwe wereld met nieuwe idealen. Als kunstenaar sluit Lisa zich aan bij deze groep, ze voelt de urgentie om bij te dragen aan het ontstaan van een holistische en bewuste wereld. 2022, in tijden van verstilling worden we als natuurlijke wezens geconfronteerd met wat belangrijk is. In de constante en oneindige zoektocht naar méér zijn we verwijderd geraakt van onze kern. Wat is er gebeurd met de onbaatzuchtigheid, de kwetsbaarheid en de waardering van het alledaagse. Haar kunstwerk is een uitnodiging voor een innerlijke reis naar intuïtie, spontaniteit en confrontatie.
Lisa woont en werkt in Amersfoort. Website: https://www.lisabast.com
Derk Müller
Plek 11: Nieuweweg, naast museum Flehite in het water
Derk Müller studeerde in 2019 af aan de Hogeschool voor de Kunsten in Arnhem, waar hij de opleiding Base For Experiment, Art & Research (Fine Art) volgde.
Vanaf zijn kindertijd is hij al geïnteresseerd in deconstructie. Het ontleden van lampen, radio’s, pennen en andere alledaagse objecten was destijds, en is nog steeds een van zijn grootste bezigheden.
Voor de KunstVaarRoute koos Derk de herkenbare baksteen als materiaal om mee te werken. De Muurhuizen, gebouwd op het fundament van de oude stadsmuren toen die gesloopt werden en er een tweede ommuring werd aangelegd, waren daarvoor de aanleiding. Het beeld dat Derk creëerde voor de KVR is het resultaat van een werkperiode van dertig dagen. In deze tijd trachtte hij duizend bakstenen te vervormen, tot elke steen het woord ‘sorry’ representeerde. Het project begon als een droom, maar werd al snel een nachtmerrie door de vele tegenslagen. Zo stortte zijn werkplaats in door hevige sneeuwval en bleek het grote aantal bakstenen veel te pretentieus. Het project resulteerde in ongeveer tweehonderdvijftig bakstenen die met de hand zijn bewerkt. De droom van zilver werd een nachtmerrie van baksteen. Echter pleit Derk dat deze nachtmerrie, de ervaring van het beeldhouwen, hem dichter bij de essentie brengt van het woord SORRY.
Dromen schuurt voor Derk aan de realiteit. Een beeld verteld per definitie de waarheid, de toeschouwer velt het oordeel. Zo is sorry in essentie alleen een beeld, waar wij als mensen een betekenis aan geven. Zo bestaan dromen in essentie alleen uit beelden, waar wij als mensen betekenis aan geven. Een droom over zilver is dan net zo waardevol als een droom over steen.
Over dit kunstwerk is heel veel te vertellen, alleen al het feit dat het maar één dag gestaan heeft, dat er duikers aan te pas zijn gekomen om de stenen weer op te duiken. Dat het geen droom, maar een nachtmerrie werd voor Derk.
Hoe het kunstwerk eruit komt te zien is nog niet helemaal duidelijk. Wel weten we dat een aantal stenen waarop het woord SORRY is uitgehakt, hergebruikt gaan worden voor een ander kunstwerk.
Derk woont en werkt in Arnhem. Website: www.derkmuller.com
Hanneke v Broekhoven
Plek 12: Lange Gracht, achterzijde Platenzaak Velvet
Tijdens haar opleiding bij ArtEZ in Arnhem ontdekte Hanneke van Broekhoven de mogelijkheden van ruimtelijk werken. Wat textiele werkvormen betreft heeft ze veel opgestoken van haar moeder. Ze begon haar creatieve carrière als illustrator, maar maakt nu sculpturen van textiel en staal. Haar werk zit vol dualiteiten, zoals bloei en verval, schuld en onschuld, ruwheid en verfijning.
Voor de KunstVaarRoute koos Hanneke voor een grote mobile waaraan gevleugelde wezens, half mens, half vogel hangen. Vliegen ze of vallen ze? Zijn ze vrij of geketend? De figuren zijn gemaakt van textiel en staal. Ze zijn roestig en rafelig, ze hangen aan kettingen, sommige lijken neer te storten. Anderen maken een krachtige opwaartse beweging en lijken de zwaartekracht te tarten. Je vaart er onderdoor en kunt ze vanaf verschillende perspectieven bekijken.
De constructie die de mobile in de lucht houdt, is van staal. Het lijkt op een mobile boven een babybedje waarin een baby vredig ligt te dromen.
Soms kun je vliegen in je droom. Je komt gemakkelijk voorbij obstakels. Als je er maar in blijft geloven. Op het moment dat je denkt ‘dit kan niet, ik droom’ stort je naar beneden.
Hanneke woont en werkt in Nijmegen. Website: www.hannekevb.nl
Het Wilde Oog
Plek 13: Langegracht, aan de muur van Dille & Kamille
Het Wilde Oog is een kunstenaarsduo dat meer dan twintig jaar composities regisseert die vastgelegd worden. Fotografisch en filmisch. Hans Lemmerman en Inge van Run, die samen Het Wilde Oog vormen, zijn theatermakers, opgeleid aan de theaterschool in Amsterdam.
Ze worden gedreven door het zoeken naar sterke beelden rond verdwijnend erfgoed. Bijvoorbeeld de laatste vrouwen in klederdracht. Kenmerkend aan hun werkwijze is de zoektocht naar kortsluiting in beelden. Eén die energie genereert. Energie en betekenis. Hun werk kan gezien worden als fotografische assemblage. Hiermee wordt een nieuwe werkelijkheid aan het licht gebracht.
Al tijdens zijn leven was Franciscus van Assisi een beroemdheid, een filmster avant la lettre. Hij raakte in een geloofscrisis en besloot zijn leven aan God te wijden. Al snel vond Franciscus talloze navolgers, de ‘minderbroeders’ die zijn leer verspreidden. Hij had zijn pr goed op orde! Zijn levenshouding werd er één van nederigheid, armoede en oog voor dieren.
Broeder Siegfried Bergmann was jarenlang missionaris in Pakistan, leider van de missie van Nederlandse Franciscanen. Tot voor kort leefde hij in het klooster in Nijmegen dat midden in een woonwijk staat. Zijn parool: ‘Broederschap is het medicijn voor de wereld.’ Dit is kernachtig de reis die broeder Siegfried als ‘blote-voeten-pater’ afgelegd heeft. Het Wilde Oog vroeg zich af: Wat zou een spannende droom zijn voor Broeder Siegfried? En gaf het antwoord in deze foto.
Stichting Het Wilde Oog is gevestigd in Amersfoort. Website: www.hetwildeoog.nl
Nelleke Nieuwboer
Plek 14: Langegracht, in de tuin van modezaak Roots
Nelleke Nieuwboer heeft haar eerste kunstzinnige vorming gehad op de middelbare school. Daar werd veel aan vrije kunst gedaan, iets dat haar enorm verrijkt heeft. Zij studeerde later aan de ABK Arnhem, afdeling vrij beelden. Naast schilderen en tekenen ontwikkelde ze zich ook in zang en theater. Iets later kwam het beeldhouwen erbij.
Nelleke heeft jarenlang een atelier- en lespraktijk in Zeist gehad, Die is inmiddels verhuisd naar Soest. De afgelopen jaren was ze actief op de Isselt te Amersfoort, met projecten van en voor kunststichting KunstRijk.
Nelleke Nieuwboer droomt van een oermoeder, waarmee ze via een zilveren DNA-streng verbonden is. Een zilveren draad door de tijd heen. De oermoeder geeft van moeder op dochter, generatie na generatie, een uniek en onveranderlijk pakketje ‘mitochondrisch’ materiaal door. Nelleke voelt die verbinding als een droom van zilver.
Deze droom werkt ze uit in Afrikaanse serpentijnsteen. Haar beeld heeft een smal, zwart gezicht en lange, dunne handen met verfijnde vingers. Ze draagt een (oer)kroon. Ze heeft twee kinderen onderaan haar rokken, waar ze beschermend haar handen op legt. Deze oer-madonna staat in een eenvoudig altaar huisje, waarvan de zilveren pilaren aan onze DNA streng doen denken. Boven de oermoeder, op de voorkant van het altaar huisje, staat een stralende maan.
Nelleke woont en werkt in Soest. Website: https://sites.google.com/site/nellekenieuwboer
Anja Fredin
Plek 15: Langegracht, in de tuin van ModeltreinCentrum Amersfoort
Anja Fredin is geboren en opgegroeid in Denemarken. Ze woont sinds 1996 in Nederland en is in 2019 afgestudeerd aan de Hogeschool van de Kunsten Utrecht, Fine Art.
Anja is een verzamelaar met een voorliefde voor de ruwe schoonheid van simpele materialen. Die alledaagse materialen komt ze overal waar ze gaat tegen. Ook gebruikt ze graag de omgeving als materiaal, waardoor het werk en de omgeving vaak onderdeel worden van elkaar. Ze combineert en geeft ze opnieuw vorm zodat er een nieuwe realiteit ontstaat.
Begrippen als vergankelijkheid, nutteloosheid, veranderlijkheid en de kwetsbaarheid van het leven fascineren haar en spelen altijd een rol in haar manier van waarnemen en maken. Daarbij zoekt ze naar de juiste vragen en niet naar conclusies. Zo wil ze een plek creëren waar de bezoeker of toeschouwer de kans krijgt om tijd en ruimte opnieuw te ervaren en eigen associaties, ervaringen en verhalen te ontdekken.
Het terras van het ModeltreinCentrum vormt een mooie omgeving voor de sculptuur of liever gezegd ‘het groeisel’ dat Anja hier bouwde van een metalen skelet en oude reflecterende jassen, gebruikt door spoorwerkers. Het feit dat er in de winkel modeltreinen worden verkocht vormt een extra verbinding tussen locatie en materiaal. De reflexlijnen wijzen heel letterlijk naar het thema ‘Droom van Zilver’. Ze vormen een lichtpuntje in deze tijd.
Anja woont en werkt in Amersfoort. Anja heeft geen website, maar is wel te vinden op Facebook en Instagram.